Dwuczęściowy wąż gruczołowy należy do wspólnej rodziny osiki. Jest jednocześnie niemożliwie pięknym i niezwykle niebezpiecznym stworzeniem. W artykule porozmawiamy więcej o jego zachowaniu i danych zewnętrznych.
Opis dwuskładnikowego węża żelaznego
Dwupasmowy gruczołowy - jeden z najbardziej imponujących węży na wolności. Gatunek ten jest dość powszechny w głębokich południowych górach Tajlandii i Malezji. Ten wąż łatwo pomylić z kalamarią schlegeli, występującą również w Malezji, Singapurze, na Bali, Jawie i Sumatrze. Thais nazywają ją stringiem Ngoo Bik Dang.
Wygląd
Dwustronny żółty wąż rośnie do 180 centymetrów. Jego średni rozmiar wynosi zwykle około 140-150 centymetrów. Ta długość jest uważana za średnią. Jej głowa, brzuch i ogon są jaskrawo czerwone. Otrzymał nazwę dwupasmową z powodu pary jasnoniebieskich pasków umieszczonych po bokach na całym ciele. Patrząc na jasność tego zwierzęcia, należy zrozumieć, dlaczego natura go obdarzyła. Im jaśniejszy wąż, tym bardziej jest niebezpieczny. Jej kolorowe ciało mówi: „Uwaga, trucizna!” Nos gruczołowej dwupasmowej jest matowy, co pozwala jej grzebać w śmieciach liściastych, gdzie spędza większość czasu. Oczy są raczej małe, umieszczone szeroko po bokach głowy.
Ogólnie rzecz biorąc, wąż wygląda bardzo atrakcyjnie, ma chwytliwy wygląd, podkreślony jasnymi kontrastującymi kolorami, w tym kombinacją pomarańczy, czerwieni, niebieskiego i czerni. Jej skóra jest pokryta gładkimi, błyszczącymi łuskami. „Stopień” gruczołowy jest również podawany wężowi nie bez powodu. Gruczoły tego zwierzęcia zawierają niezwykle niebezpieczną truciznę, która może być śmiertelna dla ludzi. Rozmiar samego gruczołu znacznie przewyższa średnie statystyki innych węży. Nie kończą się na poziomie głowy, ale kontynuują wzdłuż ciała, zajmując około jednej trzeciej jego całkowitej długości. Działanie trucizny ma ukierunkowane działanie i atakuje przede wszystkim ośrodkowy układ nerwowy.
To jest interesujące!Ze względu na cechy strukturalne jadowitego gruczołu węża, inne narządy wewnętrzne również zostały zmuszone do przemieszczenia się. Na przykład serce przesunęło się nieco w dół w stosunku do tradycyjnego układu z innymi wężami. Ponadto gruczołowy wąż dwupasmowy nie ma jednego płuca. Ta cecha jest charakterystyczna dla wszystkich węży z rodziny Aspid.
Zęby zwierzęcia wyglądają szczególnie niebezpiecznie, przez które uwalnia truciznę u ofiary. Są zauważalnie większe niż reszta uzębienia, również przesunięte nieco do przodu. Aby ofiara nie mogła tak łatwo się uwolnić, jest lekko wygięta do wewnątrz, co po ugryzieniu tworzy mały zakrzywiony haczyk. Podczas ataku trucizna wstrzykuje tylko jeden ząb. Drugi służy jako swego rodzaju „rezerwa”, dzięki czemu podczas okresu odnowy, kiedy wypada ząb roboczy, pełni on swoją funkcję. I tak w kolejności pierwszeństwa.
Charakter i styl życia
Żarłoczny wąż dwupasmowy można spotkać dość rzadko, pomimo dość zróżnicowanej kolorystyki. Chodzi o to, że zwierzęta te są w większości skryte. To jest ich sposób życia. Ponadto węże te wychodzą ze schronienia tylko w nocy, w czasie polowania na zdobycz. W ciągu dnia wolą ukrywać się przed oczami mężczyzn. Jedynymi wyjątkami są pochmurne i deszczowe dni. Zawsze starają się unikać osoby jako potencjalnego zagrożenia. Nawet spotkanie z tym wężem może nie być niebezpieczne, ponieważ jeśli zwierzę nie zostanie dotknięte, raczej spróbuje uciec niż zaatakować.
Żądla dwupasmowy gruczołowy tylko w przypadkach bezpośredniego zagrożenia. Jednocześnie dwupasmowy boleń jest wirtuozowskim „artystą”. Na oczach niebezpieczeństwa będzie się wiercić, skręcać, wstawać, próbując zmylić napastnika. Wąż będzie się wiercić w taki sposób, aby zamiast wroga zastąpić głowę inną, mniej ważną częścią ciała. W czasach starożytnych wierzono nawet, że węże te miały dwie głowy. Ich wizerunek został ozdobiony banerami i innymi przedmiotami do przyznania wyróżnień.
Pomimo wysokiej toksyczności węże te są dość bezbronne. Prawie nic nie widzą i bardzo słabo słyszą. Nie wiedzą, jak się szybko poruszać, a uciekając przed przestępcą, wydają nieudolnie niezdarnego tatę. Łatwo jest natknąć się na dwupasmową boleń w ciemnościach i nadepnąć na nią. Nawiasem mówiąc, właśnie dlatego większość ukąszeń węża występuje u ludzi. Ugryzionemu należy pilnie pomóc, ponieważ z prędkością może umrzeć z powodu uduszenia.
Ile żyje wąż?
Obliczenie wieku określonego rodzaju węża jest niezwykle trudne. Dokładna długość życia tego gatunku nie została wiarygodnie ustalona, ponieważ prawie niemożliwe jest trzymanie ich w terrariach, co uniemożliwia obserwację. Żmija jest rozpoznawana jako ugruntowana i ustalona długa wątroba wśród węży. Na wolności żyje do 12 lat.
To jest interesujące!Na długość życia węży wpływają takie czynniki, jak choroby dziedziczne, liczba naturalnych wrogów i ograniczone siedliska (węże na ogół nie przemieszczają się na odległości przekraczające 100 metrów).
Serpentolodzy twierdzą, że szacowany maksymalny wiek życia zależy bezpośrednio od wielkości zwierzęcia. Im większy wąż, tym dłużej żyje. Na przykład pytony żyją do trzydziestu lat, a węże średnio do dziesięciu.
Dymorfizm płciowy
Dymorfizm płciowy nie jest wyrażany.
Siedlisko, siedlisko
Te węże uwielbiają osiedlać się na skałach wśród głębokich zatorów wilgotnych, opadłych liści drzew. Takie warunki są typowe dla obszarów Azji Południowo-Wschodniej. Na przykład, takie jak Kambodża lub Tajlandia. Możesz je również spotkać w Laosie. Ich rozmieszczenie jest również charakterystyczne dla wysp Sunda w Indonezji. Dwupasmowy wąż może zlokalizować swój dom bezpośrednio na gruntach rolnych lub w głębi lasu. Nie akceptuje otwartych przestrzeni. Przyciągają ją miejsca, w których łatwo się zgubić, nawet przy tak jasnym wyglądzie. Najczęściej jest krzewiasty lub drzewny.
To jest interesujące!W przypadku schronów wąż ten nie buduje własnych gniazd, ale chętnie zajmuje nory lub szczeliny innych ludzi na ziemi i skałach. Może ukryć się w zacienionej części między kamieniami.
Żarłoczny wąż lubi teren położony w pobliżu zbiorników wodnych, a także nie lubi średnich wysokości. Musi być albo 600-800 metrów wyżej, albo zajmować niziny. Początkowo dwupasmowy wąż żelazny był mylony z gatunkami półkrami ze względu na swoje uzależnienie od rowy. Chętnie zagłębia się w liściaste kopce, ziemię u podnóża drzew, małe kamyki lub piasek.
Dwustronna dieta węża żelaznego
Podstawą żywienia jest ekstrakcja innych węży, jaszczurek, żab i małych ptaków. Oprócz głównej diety zwierząt, kanibalizm jest powszechny wśród przedstawicieli tego gatunku. Nie żywią się jednak najbliższymi krewnymi. Rzadko pozwalają złapać na jedzenie kogokolwiek innego niż kalamarię lub węża karłowatego.
Hodowla i potomstwo
Jest to gatunek węży składających jaja w sprzęgle, w którym z reguły znajduje się od jednego do trzech jaj. Jajka są skórzaste na zewnątrz, charakterystyczne dla węży. Bardziej szczegółowe informacje na temat procesu hodowli dwupasmowych węży gruczołowych mają charakter spekulacyjny, ponieważ nadal nie były w stanie zaobserwować ich w sztucznym terrarium. Dlatego można tylko spekulować. Nie można przewidzieć zachowania samca i samicy w okresie godowym.
Przypuszczalnie gniazdo jest wbudowane w siedlisko żeńskie, wstępnie wybrane z odpowiednią zawartością roślin. Większość węży, podobnie jak bolenie dwupasmowe, nie monitoruje bezpieczeństwa i losu potomstwa po jego urodzeniu. Teoretycznie samica nadal chroni składanie jaj.
Naturalni wrogowie
Praktycznie nie ma wrogów dla żelaznego węża dwupasmowego. Jednak ona sama może nieść ogromne zagrożenie dla wszystkich żywych istot. Wszystkie węże koralowe należy uznać za potencjalnie śmiertelne, jednak wiele osób swobodnie kontaktowało się z nimi na własne ryzyko i ryzyko. Śmierć osoby następuje w wyniku ukąszenia węża i wstrzyknięcia trucizny. Świat zna przypadki, w których ludzie ugryzieni przez gruczołowego dwupasmowego węża zmarli pięć minut po dostaniu się trucizny do organizmu. Dlatego powinieneś bardzo uważać, aby nie nadepnąć lub po prostu nie zbliżyć się do tego węża na wolności, zwłaszcza, że nie powinieneś trzymać go w rękach.
To jest interesujące!Nie możemy zapominać, że wąż nie jest puszystym zwierzakiem w domu, to prawdziwy drapieżnik. W najlepszym przypadku postrzega osobę jako ciepłe drzewo. Jeśli takie zwierzę odczuwa zbliżające się zagrożenie, następuje reakcja błyskawicy.
Trucizna neurotoksyczna, która przenika do krwi bez powodowania bólu, działa niemal natychmiast na ciało, blokując impulsy nerwowe przekazywane do mięśni całego ciała. Trudności w oddychaniu występują, gdy trucizna wyłącza skurcze mięśni - przepony i innych głównych grup mięśni. Niestety, antidotum na jad tego węża nie istnieje..
To będzie również interesujące:
Głównymi objawami diagnostycznymi jadu gruczołowego dwuczęściowego węża są miejscowy ból i początek paraliżujących odczuć. Zgryz należy zdiagnozować jak najszybciej i zaklasyfikować jako śmiertelny, dlatego natychmiastowa opieka i hospitalizacja są obowiązkowe.
Stan populacji i gatunków
Obecnie nie ma wiarygodnych danych na temat populacji węży dwunożnych gruczołów gruczołowych, ponieważ zwierzęta te prowadzą zbyt skryty tryb życia. Gatunek nie jest zagrożony wyginięciem lub gwałtownym niebezpiecznym spadkiem liczebności.
